Appels en peren

 

Geld is niet gratis. Elke euro moet je daarom weloverwogen uitgeven. Harde richtlijnen en duidelijke afspraken zijn een goede manier om eerlijk en voorspelbaar, geld te besteden. De discussies met mijn dochters over kleding- en zakgeld bespaar ik u… Mijn mening over de afwegingen in onze gemeenteraad over scholen en sportparken wil ik wél delen. Dit wordt een verhaal over appels en peren…

De appels

Sportpark Wilhelmina is een plek waar vrijwilligers en sporters met ontmoeting, uitdaging en inspiratie laten zien waar de kracht van inwoners ligt. Deze plek in Heelsum is een kernsportpark van de gemeente, waar de afgelopen jaren niet structureel in is geïnvesteerd.

De kwaliteit van de accomodatie is daardoor ondermaats en daar hebben elke week honderden inwoners last van. De verenigingen van Wilhelmina willen een kwaliteitsimpuls, zodat ze weer normaal kunnen sporten en uiteindelijk het beheer en onderhoud overnemen van de gemeente.

Klinkt best logisch toch? Gezamenlijk is daarom een extern advies gevraagd over het benodigde bedrag om een stabiele uitgangspositie, mét een kunstgrasveld, te creëren voor een toekomstige overname door de verenigingen. Het geadviseerde appeltje voor de dorst wordt echter niet omarmd door de verantwoordelijke wethouders van sport en financiën. Deze rupsjes-nooit-genoeg krijgen steun van een meerderheid in de gemeenteraad waardoor het sportpark een rotte appel blijft.

De peren

Er komt een nieuwe basisschool in Renkum; een mooie kans om een duurzame accommodatie te bouwen. Onze kinderen en leerkrachten verdienen een gezond en veilig schoolgebouw. Gelukkig voldoet het plan van de gemeente voor de nieuwbouw dan ook aan de geldende kwaliteitsnormen. Zodat de kinderen, ook in de toekomst, in een top omgeving onderwijs kunnen krijgen. Klinkt weer best logisch toch?

Vervolgens blijkt echter dat er dubbel zoveel geld nodig is om verkeerde schattingen op te vangen en om het gebouw nóg mooier te maken. Meer geld om duurzame ambities te verwezenlijken bovenop de gebruikelijke gehanteerde richtlijnen. Meer geld om op het bouwrapport een tien te scoren, terwijl een acht ook ruim voldoende is.

En tja, je bent geen toffe peer als je nee durft te zeggen tegen een prachtige school die een tien scoort. Al getuigt dat in mijn ogen wel van zorgvuldig omgaan met gemeenschapsgeld zodat álle kinderen in álle dorpen ook in de toekomst in een goed gebouw onderwijs kunnen genieten.

Realistische keuzes

Dat politieke keuzes worden gemaakt door verschillende belangen tegen elkaar af te wegen, snap ik. Elke partij doet dat op een eigen manier, dat is de kracht van een goed werkende democratie. Tegelijkertijd verwacht ik dat een overheid goed wil zijn voor ál haar inwoners, waarbij een uitgangspunt is dat je een afgesproken norm ook nakomt. Dat je bij de ‘appels’ de norm naar beneden bijstelt en bij de ‘peren’ de norm juist verhoogt heeft voor mij meer met een gebrek aan realisme te maken, dan met politieke keuzes .

Je schaarse geld moet je volgens mij zo goed als mogelijk, op een eerlijke manier dúrven verdelen. Over zoveel mogelijk inwoners, jong en oud. Ook dit klinkt weer best logisch toch… ook al vergelijk ik appels met peren? Het laat in ieder geval zien waarom de kloof tussen inwoners en politiek ook hier in Renkum nog niet is verdwenen.

Paul Janssen, GB Commissielid