Na vorige week vrijdag een stukje geschreven te hebben over de campagne en de aftrap daarvan – ja, alle lijsttrekkers hebben afgelopen zaterdag lief gelachen tijdens het plakken van de eerste poster – werd ik zowaar door meerdere mensen aangesproken op het stukje op de site van GemeenteBelangen. Leuk, luchtig etc. Dat waren de commentaren, maar er mocht ook nog wel wat meer zelfreflectie in. Ik heb er over nagedacht, en inderdaad, het mag wel een onsje meer.
Politici zijn dat niet zo gewend, zelfreflectie. Soms zijn hun armen zelfs te kort om zichzelf een schouderklopje te geven. Natuurlijk zijn er ook politici die heel goed weten wat zelfreflectie is. In ieder geval ga ík proberen eens wat zelfreflectie te tonen. Dit heeft betrekking op mijzelf én op GemeenteBelangen.
Allereerst ga ik zelf maar voor de bijl. Het oprichten van een Jongerenraad in de gemeente Renkum was een initiatief van mij, samen met GB. Ik was ervan overtuigd dat we een prima proces hadden doorlopen tot aan het indienen van het initiatiefvoorstel in de raad. Er was echter veel kritiek op het voorstel. En ja, soms best terecht. Die kritiek had wat mij betreft eerder mogen komen – het proces liep immers al maanden – maar deels was ik het eens met die kritiek. Lastig om toe te geven, maar het voorstel is er goed uitgekomen na de bijdrage van D66, PvdA, GroenLinks en het CDA. Leerpuntje!
Dan GemeenteBelangen. Ja, wij doen als partij en als fractieleden ook wel eens iets fout. Twitter, breek er de bek van de andere fractievoorzitters niet over open. Wij hebben een fractiegenoot die geboren is met een smartphone met Twitter-app in z’n hand. Moeten wij die hand afhakken? Nee hoor. Soms gaat het wel wat ver. Een gele kaart zou je kunnen zeggen. En ja, die delen we dan zeker uit. Een harde tackle, maar wel op de bal. Nooit echt rood. Prikkelen, dat is het doel. En regelmatig wordt er gehapt. Soms gaat het verder dan ik zou Tweeten, maar in Nederland mag dat. Dus in Renkum ook.
Bij ons is iedereen welkom en we snoeren niemand de mond. Fractiediscipline op de manier waarop het nu vaak wordt toegepast in de politiek vinden wij maar eng. Individuen hebben rechten en laten we praten. Of Tweeten.
Wij kunnen het, in ieder geval een beetje. Zelfreflectie. Zouden andere partijen het ook kunnen?
Matthijs Kleij
Campagnemedewerker GB Renkum