In deze column wil ik eens niet stilstaan bij regels en beleid. Dat doen we namelijk al genoeg. Het verplaatsen van punten en komma’s zal namelijk niet leiden tot succesvol beleid. Konden we ons maar verplaatsen in de tijd, naar een jaar vanaf nu. En dan terugkijken naar het afgelopen jaar. Ik denk niet dat we ons de punten en komma’s herinneren. Het zal gaan over verhalen van échte mensen. Verhalen van pijn en geluk, verhalen van hoop en vrees.
Echte mensen zijn ook de uitvoerders van het beleid. De sleutel tot succes ligt bij deze mensen. Ambtenaren krijgen de ingrediënten mee om er iets van te maken. Maar net als in de keuken zal het vleugje passie en betrokkenheid leiden tot mooie verhalen.
Geïnspireerde mensen hebben we nodig. Mensen die een stap extra willen doen. Die onbetreden paden willen bewandelen gewoon omdat het goed voelt voor de jongere die zorg nodig heeft. Iemand als mens behandelen en niet altijd maar terugvallen op regeltje zus en zo. Gewoon de menselijke maat nemen.
Deze column is geschreven in het kader van de Gelderse Week van de Jeugdzorg 2014.
Zie ook: http://www.weekvandejeugdzorggelderland.nl/