Het duurste bouwwerk ooit in onze gemeente wordt officieel geopend. Ook ik krijg een uitnodiging om bij deze heuglijke handeling aanwezig te zijn en ja, ik zal er zijn. Deze mijlpaal wil ik niet missen; het is immers het sluitstuk van een hoofdpijndossier voor heel veel inwoners, verenigingen, politiek en gemeente.
Jarenlang is er gesteggeld over de vraag of en op welke manier een Multifunctioneel Centrum (MFC) moest verrijzen. Verhitte debatten als de gemeenteraad zich wederom voor het blok voelde gezet door het college, catastrofaal verlopende informatieavonden voor inwoners waar verwarring het enige resultaat was en vergeet de vele geheime -daar mag ik niets over zeggen- documenten niet.
Risicovolle miljoenen
GemeenteBelangen is al die jaren consequent tégen een MFC in deze vorm geweest. GB vond en vindt nog steeds de investering van vele miljoenen euro’s onverantwoord hoog. Plus de zorgen over het risicovolle exploitatieplan -gebaseerd op een ongekend hoge inzet van vrijwilligers- dat tientallen jaren boven de gemeentelijke begroting zal hangen. Als de exploitatie niet meer sluitend is gaat dat ten koste van andere zaken. Noodgedwongen zullen dan pijnlijke keuzes voor inwoners moeten worden gemaakt.
Financieel minder onzekere alternatieven waren er ook maar stap voor stap heeft de besluitvorming in de gemeenteraad geleid tot het MFC dat er nu staat. GB had het dus graag anders gezien maar neemt nu ook de verantwoordelijkheid om er een succes van te maken. Zodat de financiële zorgen niet bewaarheid worden én zodat heel veel inwoners en verenigingen sportief en cultureel gebruik kunnen maken van het gebouw.
Het einde van ‘3B4’
Er is nóg een reden dat ik bij de opening wil zijn. Een jaar geleden kreeg ik een telefoontje van Jos Buijs, de voorzitter van het stichtingsbestuur. De heuglijke mededeling was vervolgens dat ik de inwoner was die de prijsvraag voor het bedenken van de naam voor het MFC had gewonnen: “Je inzending en je motivatie is creatief en spreekt tot de verbeelding en heeft een duidelijk relatie met de kernwaarden van de stichting”.
Vanaf dat moment is de naam Doelum gaan leven. Een naam die tijdens een hardlooprondje over de Wolfhezer heide in me opkwam. Rennend flitste de naam door mijn hoofd: “Doe of Doel verwijst naar actie, spel, meedoen en iets presteren… De uitgang ‘um’ verwijst naar de dorpen Renkum en Heelsum en betekent oorspronkelijk ‘woonplaats, waar je je thuis voelt’.
Gemengde gevoelens
Ja, ik ga dus naar de opening van MFC Doelum toe en zal daar met gemengde gevoelens staan. Daar zal ik zeker niet de enige in zijn. De een vindt het gebouw mooi en de ander lelijk. Een volgende vindt de naam Doelum niks en weer een ander is lyrisch over alle mogelijkheden die het MFC heeft. Een vereniging is trots en een ander vindt de huur oneerlijk. De ene sporter zal genieten en vele vrijwilligers zullen hun plek vinden. Een politicus heeft geen hoofdpijn meer en een kind glimlacht.
Het was een lange weg naar Doelum en ik hoop oprecht dat we er allemaal lang van kunnen genieten, in sportieve, culturele én financiële gezondheid.
Paul Janssen
Bestuursvoorzitter GB Renkum